به نقل از «طرفداری»

دیگر کافی است ژوزه؛ از افتخار تا لودگی!

تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۴۹۴۷۵

ژوزه مورینیو چندی پیش شغلش در رم را از دست داد و از هدایت جالوروسی برکنار شد

اختصاصی طرفداری | این خبری بود که هیچ‌کس را متعجب نکرد؛ هیچ‌کس را. حتی طرفداران قلیل او هم از دست او ذله شده‌اند. روزگاری تیم‌های او در نبرد با بزرگان اروپا بود و او در میان بهترین مربیان جهان جای داشت.

 اما ژوزه مورینیو با عناوین بسیار از غافله فوتبال عقب ماند و تلاشی برای تغییر متد و منش خود انجام نداد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او در امتحانات پست‌های مربیگری با تیم‌های مطرح اروپا، یکی پس از دیگری «مردود» شد. دورانی که پس از اولین اخراج در چلسی تصور می‌کردیم او به هر جایی پا بگذارد، موفقیت را به ارمغان خواهد آورد.

بیشتر بخوانید: پادكست جان اوبی میکل و گفت‌وگو با آقای خاص؛ خاطره بازی با ژوزه مورینیو

اما تمامی آنچه مورینیو را ساخته بود اینک دلیلی برای نابودی او است، اگرچه عدم موفقیت در زمین با موفقیت‌های مالی خارج از آن قابل مقایسه نیست. مردی که دو، سه سالی در یک جا بند نمی‌شود و با نقشه‌ای قدیمی که همیشه جواب داده است، برای مالکان تیم شرایطی ایجاد می‌کند که ناگزیر از اخراج او هستند. 

میانگین امتیازات به ازای هر بازی در تیم‌هایی که مورینیو برای 3 فصل آنجا بوده

علائم هشدار درست از ابتدای فصل وجود داشت، زمانی که رم تنها در یکی از شش بازی اول خود در لیگ به پیروزی رسید.

تنها پیروزی در این دوره، نتیجه ٧-٠ در مقابل امپولی بود. اما مورینیو پس از این بازی همچنان خوشحال نبود و درباره عدم تغییر و نحوه بازی تیم و بازیکنان پس از مسابقات اروپایی ناراضی به نظر می‌رسید.

مورینیو به‌جای قبول مسئولیت و تصمیمات خود، بار دیگر، مصدومیت و عدم فعالیت نقل‌وانتقالات در باشگاه را مقصر دانست و درعین‌حال به هواداران و کارشناسان دستاوردهای خود در دو فصل گذشته را با رم به رخ کشید:

این بدترین شروع دوران حرفه‌ای من است...اما رم در دو فینال اروپایی متوالی بازی کرده است.

 قصه‌ای آشنا که بارها و بارها از او شنیده‌ایم؛ انتقادناپذیر، یک‌دنده، لجوج، مغرور، کسی که فقط به افتخارات خود در جایی که وا می‌ماند اشاره می‌کند، درحالی‌که برای طرفداران رم، منچستر یا تاتنهام ذره‌ای اهمیت ندارد او با چلسی، پورتو یا مادرید چه موفقیت‌هایی به دست آورده است. ژوزه دائماً در صدر اخبار منفی رسانه‌های ورزشی برای رفتارهای ناشایست خود قرار داشت. تحریک تماشاگران رم برای مقابله با داور بازی بعد از شکست در فینال اروپایی غیرقابل‌بخشش ماند.

با توجه به‌خدمت‌گرفتن پائولو دیبالا، روملو لوکاکو، رناتو سانچس، لئوناردو اسپیناتزولا، هوسم آئوار، سردار آزمون و کریس اسمالینگ، همه بازیکنانی با سابقه صدمه‌دیدگی‌های دائمی هستند، پذیرش شکایات او در مورد نقل و انتقالات حقیقتاً دشوار است.

این بار رمی‌ها فاتح نبودند

نارضایتی او در بازار نقل‌وانتقالات، مالکان آمریکایی رم، خانواده فریدکین را به‌شدت ناراحت کرد، آنها به‌وضوح به مورینیو اعلام کرده بودند به دلیل محدودیت‌های مالی باشگاه باید رویکرد محتاطانه‌ای در بازار داشته باشد.

جنگ‌های چریکی رسانه‌ای مداوم او در ایتالیا، در مقایسه با انگلستان که موفقیت قابل اشاره‌ای داشت، تمامی نداشت و این شروع به آزمایش صبر هیئت مدیره کرد و رفتار او در نیمکت و کنار زمین تبدیل به یک مشکل و معضل واقعی شده بود.

او پس از سه بار اخراج در فصل گذشته، در جریان پیروزی ١-٠ تیمش مقابل مونزا در ماه اکتبر به دلیل تمسخر نیمکت حریف پس از پیروزی دیرهنگام با گل استفان الشعراوی، کارت قرمز دریافت کرد.

مورینیو حرکت «گریه بچه گانه» را به سمت نیمکت مونزا انجام داد، جایی که شما به‌عنوان هوادار هیچگاه توقع ندارید مربی تیم دست به چنین عملی بزند، ولی مورینیو، مورینیو است!اگرچه بعداً توضیح داد؛ این پاسخی بود برای فصل گذشته و «حرف‌های زننده‌ای که درباره ما» داشتند.

 برای مالکان و هواداران رم این توضیحات فایده‌ای نداشت، زیرا او به دلیل گرفتن کارت قرمز در شکست ١-٠ مقابل اینترمیلان، روی سکوها نشسته بود. محرومیت او منجر به تغییری در نگرش او نسبت به داوران نشد. پس از باخت اینتر، حمله حیرت‌انگیزی علیه فابیو مارسکا انجام داد و اعلام کرد؛ برنامه‌ای علیه بازیکنانش وجود دارد.

مورینیو به پایانی قوی در سال ٢٠٢٣ نیاز داشت تا مقداری از فشارها را کاهش دهد، اما موفقیتی در این امر نداشت، رم در دو بازی متوالی خارج از خانه در برابر بولونیا و یوونتوس شکست خورد.

گریه‌ی کودکانه در مقابل سرمربی مونزا!

سال ٢٠٢٤ که وارد نوزدهمین روزش شده‌ایم، با برد در کوپا ایتالیا مقابل کرمونزه آغاز شد، سپس مورینیو در بازی‌های بعدی مقابل آتالانتا و لاتزیو از زمین اخراج شد.

کارت قرمز لاتزیو پنجمین کارت قرمز او در این فصل بود، باورکردنی نبود! آن هم بعد از یک نمایش ضعیف در مقابل سرسخت‌ترین رقیب خود لاتزیو. رم از کوپا ایتالیا حذف شد. مورینیو بار دیگر داوران را به‌خاطر پنالتی لاتزیو در نیمه دوم سرزنش کرد و حاضر نشد عیوب تیم خود به‌ویژه در یک‌سوم پایانی زمین را بپذیرد.

دراین‌بین هواداران رم که در تمامی این مدت از مورینیو حمایت کرده بودند، با ازدست‌دادن سرمربی خود در طول بازی‌ها، و عدم مهار او برای کنترل احساسات خود، طاقتشان طاق شده بود.

در بیانیه‌ای تکراری، دن و رایان فریدکین، مالکان رم اظهار کردند:

مایلیم از طرف همه ما در آاس رم از ژوزه به‌خاطر علاقه و تلاش‌هایش از زمان ورودش به باشگاه تشکر کنیم. ما همیشه خاطرات خوبی از دوران او در رم خواهیم داشت، اما معتقدیم که تغییر فوری به نفع باشگاه است. برای ژوزه و دستیارانش آرزوی موفقیت در تلاش های آینده داریم

ولی حقیقت امر چیز دیگری بود، رمی ها از چنگ او رهایی یافتند و ژوزه هم بار دیگر به پول چنگ زد. این ششمین باری است که مورینیو ٦٠ ساله از پست خود اخراج می شود. آمار نشان می دهد مورینیو تنها از اخراج شدن توسط باشگاه ها در دوران حرفه ای خود حدود ٨٠ میلیون پوند درآمد داشته است.

درآمد مورینیو از اخراج! 

چلسی به‌تنهایی بیش از ٢٦ میلیون پوند به او پرداخت کرده است، مورینیو ١٨ میلیون پوند در زمان اخراج از استمفوردبریج در سال ٢٠٠٧ و 8.3 میلیون پوند پس از اخراج دوم در سال ٢٠١٥ به جیب زد.

او همچنین ١٧ میلیون پوند توسط رئال مادرید و نزدیک به ٢٠ میلیون پوند توسط منچستریونایتد در دسامبر ٢٠١٨، فقط چند ماه پس از امضای قرارداد دو ساله جدید تا سال ٢٠٢٠، دریافت کرد.

یک دوران بد ١٧ ماهه در تاتنهام نیز با اخراج و دریافت ١٥ میلیون پوند غرامت به پایان رسید. او دو سال دیگر فرصت داشت تا با اسپرز قراردادش را تمدید کند؛ ولی دنیل لوی تصمیم گرفت در خروجی را به او نشان دهد. باتوجه‌به اینکه قرارداد او در پایان فصل تمام می‌شد، مبلغ پرداختی او از رم، به‌احتمال زیاد حدود ٣ میلیون پوند خواهد بود. رقم کل دریافتی مورینیو بیشتر از سایر دستمزدهای سرمربیانی است که از تیم خود اخراج شده‌اند.

تصور می‌شود آنتونیو کونته، رقیب سرسخت مرد پرتغالی، در طول دوران حرفه‌ای خود حدود ٣٧ میلیون پوند غرامت به دست آورده است. این شامل ٢٦ میلیون پوندی است که او در سال ٢٠١٨ توسط چلسی دریافت کرد. در دوران میلیونر روسی، رومن ابراموویچ، چلسی واهمه‌ای از پرداخت غرامت نداشت.چلسی 13.6 میلیون پوند به لوئیس فیلیپه اسکولاری در سال ٢٠٠٩ و پس از دوران ابراموویچ، ١٣ میلیون پوند به توماس توخل در سال ٢٠٢٢ پرداخت کرد.

 لوران بلان پس از اخراجش از پاری سن ژرمن در سال ٢٠١٧، ١٧ میلیون پوند دریافت کرد، و این در مکان چهارم بالاترین دستمزد غرامت تمام دوران ها است. آخرین بازی مورینیو در سرمربیگری رم، شکست ٣-١ مقابل آث میلان بود. باردیگر او مجبور بود به دلیل محرومیت بازی را از روی سکوها تماشا کند.

کارت قرمز آقای مورینیو

باخت اخیر به این معنی بود؛ تیم مستقر در ورزشگاه المپیکو تنها یک برد از شش بازی آخر خود در لیگ کسب کرده بود.

در مجموع، رم تنها در ٨ بازی از ٢٠ بازی خود در سری آ در این فصل به پیروزی دست یافته است و در رقابت برای صعود به مسابقات اروپایی پشت سر تیم هایی مانند لاتزیو، بولونیا، آتالانتا و فیورنتینا قرار گرفته است. آیا این پایان راه برای دوران مربی سربلندی است که در گذشته و غرق در خاطرات خوش ان زندگی می‌کند؟

شاید هم نه! مالکان دیوانه‌ای وجود دارند که هنوز به قدرت و موفقیت کوتاه‌مدت دوران مدیریت مورینیو اعتقاد دارند و حاضرند غرامت آن را با میل پرداخت کنند. آغوش ژوزه برای آن‌ها گشوده است تا بعد از مدتی با قصه تکراری و همیشگی کاسه صبرشان را لبریز کند، چند میلیونی به جیب بزند و بعد به خانه برود.

مردی با سابقه‌ای درخشان و قابل‌احترام، حاضر است به هر قیمتی در رأس اخبار قرار گیرد و اعتبار خود را بیش از پیش کاهش دهد، حقیقتاً حیف!

«ژوزه عزیز، ما افتخارات تو را تحسین کردیم؛ ولی حرص و آز، و لودگی تو را پذیرا نیستیم.

دیگر کافی است؛ ژوزه، دیگر کافی است!»

از دست ندهید ????????????????????????

هر آنچه باید از جام ملت‌های آفریقا بدانید واکنش سردار آزمون به اخراج مورینیو / عکس حمله اسطوره عربستان به مانچینی: دروغگو و روانی هستی! اتفاق عجیب در جام ملت‌های آفریقا؛ ورود کلاشنیکف به زمین! / عکس پشت‌صحنه قهر سید جلال حسینی؛ باید جانشین یحیی می‌شدم!

منبع: طرفداری

کلیدواژه: میلیون پوند کارت قرمز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۴۹۴۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تعیین تکلیف شریعتمداری برای لایحه حجاب | کنارش بگذارید، «طرح نور» پلیس کافی است

حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان طی یادداشتی در این روزنامه نوشت: لایحه حجاب و عفاف همچنان محل بحث و نقد محافل سیاسی-رسانه‌ای است.

 

مروری بر متن لایحه عفاف و مسیری که تاکنون طی کرده است، این نگرانی جدی را پیش می‌کشد که مبادا همان‌گونه که برجام به جای لغو تحریم‌ها، تعداد آن‌ها را دو برابر کرد، لایحه عفاف و حجاب نیز به جای پیشگیری از ناهنجاری کشف حجاب، گسترش این پدیده پلشت را به دنبال داشته باشد!

علی‌رغم برخی تغییرات، موارد سؤال‌برانگیز کماکان و یا کم و بیش در متن لایحه دیده می‌شود که می‌تواند کارآمدی آن را با تردید‌های جدی روبه‌رو کند.

اولین پرسش که اساسی‌ترین نیز هست، این که لایحه یاد شده بر اساس کدام نیاز و برپایه کدام ضرورت تهیه شده است؟!

الف: اگر پاسخ آن است که برای مقابله با کشف حجاب و حفظ عفت عمومی نیاز به قانون داشته‌ایم که باید گفت این پاسخ قابل قبول نیست! چرا که موضوع و متن مواد ۶۳۸ و ۶۳۹ از قانون مجازات اسلامی و قانون موسوم به البسه (مصوب ۲۸ اسفند ۱۳۶۵) به وضوح در این خصوص بوده و هست؛ بنابراین فقدان قانون نمی‌تواند انگیزه قابل پذیرشی برای تهیه لایحه مورد اشاره باشد.

ب: ممکن است گفته شود که قوانین موجود کافی نبوده و نیاز به اصلاح داشته است! در این صورت می‌توانستند با ارائه ماده واحده، مفاد قانون قبلی را اصلاح کنند!

ج: بر فرض که تهیه و تدوین قانون تازه‌ای برای حجاب ضرورت داشته است! سؤال این است چرا مادام که قانون جدید به تصویب نرسیده است، این پدیده خسارت‌آفرین به حال خود رها شده و برای پیشگیری از آن به قوانین موجود عمل نشده است؟ این «ترک فعل» که مصداق روشن عمل مجرمانه است با کدام توضیح قابل قبولی صورت گرفته است؟!

حضرت آقا در دیدار رمضانی مسئولان نظام به همین نکته اشاره کرده و می‌فرمایند: «یک مطلب دیگری را من می‌خواهم مطرح کنم و آن چالش تحمیلی مسئله «حجاب» در کشور است. مسئله حجاب تبدیل شده به یک چالش و بر کشور ما تحمیل شده، این را تحمیل کردند.

کسانی نشستند نقشه کشیدند، برنامه‌ریزی کردند که حجاب بشود یک مسئله در کشور ما، در حالی که چنین مسئله‌ای در کشور وجود نداشت، مردم با شکل‌های مختلف داشتند زندگی می‌کردند». آیا پیش کشیدن لایحه حجاب و عفاف بی‌آن که ضرورتی داشته باشد، بخشی از پازل دشمن و کمک به این «چالش تحمیلی» نبوده است؟!

آیا موارد یاد شده شک‌برانگیز نیست؟! و انگیزه تدوین و تهیه لایحه موسوم به حجاب و عفاف را با تردید‌های جدی روبه‌رو نمی‌کند؟! و آیا اقدام به تهیه این لایحه همان «چالش حجاب» نیست که در غفلت و ساده‌اندیشی مسئولان، به نظام و توده‌های عظیم مردم متدین و پاکباخته کشورمان تحمیل شده است؟!

چرا از هنگام تهیه لایحه عفاف تاکنون، ناهنجاری کشف حجاب گسترده‌تر شده است؟! چرا برخلاف تاکید رئیس قوه قضائیه و رئیس‌جمهور بر اجرای قوانین موجود، از اجرای آن خودداری شده است؟! چرا لایحه‌ای با ۹ ماده از سوی قوه قضائیه و افزایش آن به ۱۵ ماده توسط قوه مجریه وقتی به مجلس می‌رود به ۷۱ ماده و در حجم انبوه ۳۲۴۲۱ کلمه تبدیل می‌شود و نزدیک به یک سال در کوچه پس کوچه‌های مجلس معطل می‌ماند؟!

اقدام اخیر نیروی انتظامی در قالب «طرح نور» نه فقط تاکنون طرح موفقی بوده است بلکه با جرأت می‌توان گفت که تنها طرح و اقدام موفق و کارساز طی یک‌سال اخیر است. در این خصوص گفتنی است که اولاً؛ این طرح، کمترین ربطی به لایحه عفاف و حجاب ندارد بلکه اجرای قوانین موجود است که طی یک سال گذشته در حرکتی مشکوک، متوقف مانده بود. در صورتی که لایحه عفاف و حجاب به‌گونه‌ای که در مجلس تهیه شده است به تصویب شورای نگهبان برسد، از ادامه اجرای طرح نور نیز جلوگیری خواهد شد و امید تازه‌ای که با اجرای این طرح در افق پیش‌روی ملت پدید آمده است هم بر باد خواهد رفت!

در ماده ۴۹ لایحه عفاف و حجاب آمده است «هر زنی در انظار عمومی، معابر یا اماکن عمومی که نوعاً در منظر نامحرم است، اعم از فضای حقیقی یا مجازی کشف حجاب کند، به نحوی که چادر یا مقنعه یا روسری یا شال و امثال آن‌ها بر سر نداشته باشد، در مرحله اول از طریق سامانه‌های هوشمند فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (فراجا) با تطبیق با سایر بانک‌های اطلاعاتی اطمینان‌آور احراز هویت قطعی مرتکب، معادل یک دوم حداکثر جزای نقدی درجه هشت جریمه ولیکن اخذ جریمه مذکور به مدت ۳ سال معلق می‌شود و با استفاده از سامانه‌های هوشمند یا پیامک یا پست، به وی اعلام می‌شود.

در صورت تکرار در مدت تعلیق جریمه (مرتبه دوم) علاوه‌بر اخذ جریمه مرتبه اول، معادل حداکثر جزای نقدی درجه هشت جریمه و از طرق مذکور به وی اعلام می‌شود، در مرتبه سوم توسط مرجع قضائی به جزای نقدی درجه شش و در مراتب بعدی به جزای نقدی درجه پنج محکوم می‌شود. در صورت تکرار بیش از چهار بار، مرتکب به مجازات تکرار جرم موضوع ماده ۳۷ این قانون، غیر از حبس محکوم می‌گردد»!

یک بار دیگر متن این ماده را بخوانید! پلیس از برخورد قانونی با کشف حجاب که «جرم‌مشهود» است و باید بلافاصله از آن جلوگیری کند، منع شده است! و به جای آن باید پس از مشاهده کشف حجاب از کشف‌حجاب‌کننده عکس بگیرد و خانم کشف‌حجاب‌کننده را از طریق سامانه‌ها شناسائی کند و سپس به او پیامک بزند و در نهایت خانم کشف حجاب‌کننده به جریمه نقدی محکوم خواهد شد و مطابق این ماده «اخذ جریمه مذکور به مدت ۳ سال معلق می‌شود»! و... یعنی پول بده و کشف حجاب کن! و تازه این جریمه هم ۳ سال به حالت تعلیق خواهد بود!

آیا قرار است این‌گونه با پدیده خانمان‌برانداز کشف حجاب مقابله شود؟! اگر لایحه یاد شده با همین فحوا تصویب شود، اولاً؛ دست دشمنان و عوامل مزدور آن‌ها را برای گسترش کشف حجاب باز می‌گذارد. ثانیاً؛ زنان و دختران فریب‌خورده و بی‌خبر از پشت صحنه این پدیده پلشت را در طرح فریب دشمنان به حال خود رها می‌کند و در نهایت زمینه را (به قول حضرت آقا) برای گام‌های خسارت‌بار بعدی فراهم می‌آورد.

از شورای محترم نگهبان انتظار می‌رود که تمامی مفاد لایحه عفاف و حجاب را با دقت‌نظر بررسی کند و همان‌گونه که روش پسندیده این شورا بوده و هست اجازه ندهد کمترین تخلفی از مبانی شرعی، اصول قانون اساسی و سیاست‌های کلی نظام در طرح یاد شده جای داشته باشد... اگرچه با توجه به شرحی که درباره تهیه این لایحه ارائه شد، بهتر آن است که طرح یاد شده از اساس کنار گذارده شود.